Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

29 Απριλίου 2013

Πενίην επιεικέως φέρειν σωφρονέοντος*

 

Πριν πολλά χρόνια μια ζωή πριν τότε που ακόμα ήμουν νιός με χνούδια στο μουστάκι ορφανός από πατέρα με μάνα άνεργη κι αδερφή μικρή, άνεργος κι εγώ, άφραγκος με την κυριολεξία της λέξης και μονίμως πεινασμένος ξυπνούσα το πρωί έπαιρνα μια μπατανόβουρτσα ένα ρολό έναν κασμά ένα φτυάρι κι ένα ζεμπίλι και κατέβαινα με την αυγούλα νηστικός ή μ’ ένα ξινόγαλο παπάρα με παξιμάδι, κατέβαινα στην πλατεία αξημέρωτα και περίμενα κάποιος να περάσει να με πάρει μεροκάματο. Ο,τιδήποτε μεροκάματο! Από το να ξεπετρώσω χωράφι αυλή και κήπο μέχρι βάψιμο κουβάλημα καθάρισμα κι ό,τι άλλο ήθελε ο καθείς αρκεί να έδινε ένα τίμιο μεροκάματο. Άλλες φορές έβρισκα μεροκάματο κι άλλες όχι οπότε και γυρνούσα νηστικός κι άφραγκος στο σπίτι έτρωγα λίγο τραχανά και κοιτούσα να δω τι σκατά θα κάνω. Η αλήθεια; Κανείς δεν γύριζε να με κοιτάξει. Κανείς δεν νοιάστηκε ποτέ αν είχαμε να φάμε ή να ζεσταθούμε. Βλέπετε ήταν όλοι βολεμένοι από τους βολευτές τους κι ήταν όλοι αφεντικά. Όλοι εκτός από μένα και κάτι λίγους ακόμα απόκληρους συν τους συνήθεις ύποπτους (ρομά) με τους οποίους άλλωστε αναγκαστικά λόγω φτώχειας και περιθωριοποίησης συμπορευόμουν. Αυτοί οι συνήθεις ύποπτοι, οι ρομά ήταν και οι μοναδικοί που όταν μ’ έβλεπαν να ζαλίζομαι από την πείνα μου έβαζαν μια μπουκιά ψωμί στο στόμα να κρατηθώ. Οι Ρομά και ο κυρ Στόλης.

Ο κυρ-Στόλης ήταν ο φούρναρης της γειτονιάς που με ήξερε από παιδί και κάθε φορά που μ’ έβλεπε να επιστρέφω από το μεροκάματο και να περνώ μπροστά από τον φούρνο χωρίς να μπάινω μέσα όταν λεφτά δεν υπήρχαν (διότι αν είχα κάνει μεροκάματο η είσοδός μου στον φούρνο ήταν απολύτως βέβαιη) έβγαινε αυτός έξω με μια φρατζόλα ψωμί και μου την έδινε χωρίς να περιμένει ούτε ευχαριστώ ν’ ακούσει. Εγώ από την μεριά μου σημείωνα πόσα ψωμιά μου είχε δώσει και με το πρώτο μεροκάματο πήγαινα τρέχοντας και του τα ξεπλήρωνα. Άνθρωπος με το Α κεφάλαιο ο κυρ-Στόλης.

Τις προάλλες λοιπόν πήγα στον φούρνο να πάρω ψωμί. Δεν το συνηθίζω, ζυμώνω μόνος μου αλλά που και που γι αλλαγή πάω και στον φούρνο. Καθώς λοιπόν περίμενα να πληρώσω στο ταμείο μπαίνει μέσα στο πολύ άνετο στυλ ένας άντρας γύρω στα 40, δερμάτινο μπουφάν αξίας ενός μηνιάτικου, παντελονάκι σένιο, παπουτσάκι πρώτη μούρη τσιγαριά μάλμπουρο στο ένα χέρι και καπουτσίνο φρέντο σχεδόν τελειωμένο στο άλλο χέρι. ώρα 13:00 ντάλα μεσημέρι αρπάζει ένα μπουρεκάκι με κρέμα μυζήθρας και κανέλλα από το ταψί το δείχνει στον φούρναρη και με ύφος χιλίων καρδιναλίων του λέει «λοιπόν, άκου να δεις ναούμ εγώ θα έρχομαι κάθε μέρα και θα σου παίρνω τσάμπα ένα τέτοιο». Κοίταζα μια αυτόν και μια τον φούρναρη που δεν αντέδρασε καθόλου οπότε πήρα τον λόγο κι απευθυνόμενος στον μπουρεκάκια του λέω «ωραίο το μπουρεκάκι ε;» οπότε γυρνάει ο τύπος με το ίδιο ύφος των χιλίων καρδιναλίων και μου λέει «είμαι άνεργος ναούμ κι από το πρωί μ’ ένα καφέ ναούμ και πείνασα, κατάλαβες»;

Τα πήρα στο κρανίο αλλά δεν το έδειξα. Τον ρώτησα ευγενικά «μα καλά αφού είσαι άνεργος και πεινάς γιατί έδωσες 3 ευρώ για καπουτσίνο φρέντο κι αρπάζεις και το μπουρεκάκι άλλα τρία ευρώ αντί ζητήσεις μια φρατζόλα ψωμί που στοιχίζει 75 λεπτά και θα σε κρατήσει όλη μέρα κι αντί να δώσεις τα τελευταία σου 3 ευρώ για καπουτσίνο γιατί δεν τα πήρες ντομάτες και μαρούλια να καρδαμώσεις και να μην φτάνεις στο σημείο ν’ αρπάζεις ετσιθελικά από τον φούρνο ό,τι σου καπνίσει;

Με είπε μαλάκα κι έφυγε. Ε λοιπόν αν ήταν δικός μου ο φούρνος αυτόν θα τον πέταγα έξω με τις κλωτσιές κι ας πάει να μαζέψει σαλιγκάρια και χόρτα να φάει που και νόστιμα είναι και υγιεινά και άφθονα αυτή την εποχή. Εγώ τα τρώω κι ας μην μου λείπει το φαί, ας τα φάει κι αυτός που πεινάει κιόλας, όχι που μου θέλει και μπουρεκάκια τσάμπα το ρεμάλι! Αλλιώς ας ψοφήσει από την πείνα, χέστηκα. Αρκετά με τους ελληναράδες βλαχομπαρόκ.

*ο σώφρον άνθρωπος υπομένει την φτώχεια με αξιοπρέπεια. – Δημόκριτος.

11 σχόλια:

  1. Τι είναι φτώχεια;
    Αυτό δεν το είπε ο Δημόκριτος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το είπε αλλά δεν το ανέλυσε, δεν χρειαζόταν διότι ο Δημόκριτος σ' αντίθεση μ' εσένα μιλόυσε ελληνικά και καταλάβαινε τι έλεγε.
      Φτώχεια: εκ του ρήματος πτώσσω < πιθανές ρίζες -πτα και -πτω και πτω = φοβάμαι, ζαρώνω, δειλιάζω, τριγυρίζω συνεσταλμένος, επαιτώ, ζητιανεύω.

      Διαγραφή
    2. Το τι είπε ο Δημόκριτος και άλλοι αρχαίοι φιλόσοφοι ο καθένας το ερμηνεύει όπως θέλει. Αφού δεν έχει διασωθεί κάποιο τους έργο. Τα δε fragments είναι τρίτων και πολλές φορές διαστρεβλωμένα.
      Εγώ μπορεί να μιλάω και κινέζικα, αλλά εσείς οι νεοέλληνες όλο πάτε από το κακό στο χειρότερο και όλο λέτε να αλλάξετε και να κοιτάξετε μπροστά, αλλά όλο για αρχαίους μιλάτε.
      Και οι παπάδες αν έχεις προσέξει μνημονεύουν τους αρχαίους, αυτά που τους συμφέρει βέβαια, αλλά δεν έχει σημασία, μια φορά τους μνημονεύουν.

      Διαγραφή
    3. οι λέξεις δεν ερμηνευονται κατα το δοκούν εκτός αν τις είπε ο θεός που ως γνωστός παράφρον δεν ξέρει τι λέει αλλιώς κανονικά κάθε λέξη σημαίνει συγκεκριμένο πράγμα. Τα δε fragments εμείς οι νεοέλληνες τα λέμε "αποφθέγματα" και δεν έχει σημασία ΠΟΙΟΣ είπε αλλά ΤΙ είπε. Μιλάμε γι αρχαίους διότι έχουμε αρχαίους για να μιλάμε, αυτοί που δεν έχουν ανάγκα σιωπούν. όλος ο πλανήτης, όλος ο κόσμος μιλά για τους αρχαίους τους. Ακόμα κι αυτοί που δεν έχουν δικούς τους αρχαίους μιλούν για τους δικούς μας μέχρι σημείου προσεταιρισμού όπως οι παπάδες. Με λίγα λόγια: όποιος ξεχνάει επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη.

      Διαγραφή
    4. "οι λέξεις δεν ερμηνευονται κατα το δοκούν"
      Μπα τι μας λες;
      1) Τα fragments είναι από τρίτους με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
      2) Οι λέξεις μπορούν να ερμηνευτούν με πολλούς τρόπους, εκτός και αν κάποιος είναι καμμένος, στρατευμένος και φοράει παρωπίδες. Η φιλοσοφία δεν είναι μαθηματικά όπως νομίζουν κάποιοι ελληναράδες. Η εγχώρια μπουρδολογία περί μαθηματικής δομής της φιλοσοφίας είναι για γέλια. Η πραγματική (τονίζω το πραγματική) φιλοσοφία δεν χτίζεται θεώρημα θεώρημα, όπως ένα μαθηματικό οικοδόμημα, αλλά περιγράφεται, αποφεύγοντας τους αυστηρούς ορισμούς και τα θεμελιώδη αξιώματα, διότι απλούστατα δεν υπάρχουν θεμελιώδη αξιώματα στη φύση. Αυτά για τους προχωρημένους. Οι καμμένοι στη μοίρα τους, τους αφήνω να ηδονίζονται με διανοητικά οικοδομήματα και χρυσές ανεξίτηλες λέξεις.

      Διαγραφή
    5. 1.Για να το λες εσύ κάτι θα ξέρεις, ίσως να είσαι ο τρίτος ή να ήσουν παρόν διότι τέτοια σιγουριά ούτε αυτοί που έγραψαν τα αποφθέγματα δεν είχαν. Τεςπα ποσώς με απασχολεί το θέμα καθώς όπως προείπα σημασία δεν έχεις ποιος λέει αλλά τι λέει.-

      2.Αν δεχθώ ότι οι λέξεις ερμηνεύονται με πολλούς τρόπους και κατά το δοκούν τότε η απάντηση είναι: «ξυλάγγουρο καθότανε γιαούρτι μεντεσέδες» και είμαι σίγουρος ότι κατάλαβες απολύτως τι θέλω να πω.
      3.ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ!

      Υγ. λυπάμαι που δεν μπορώ ν’ ακολουθήσω περαιτέρω τον συλλογισμό σου αλλά είναι επειδή δεν είμαι προχωρημένος (μάλλον ανίδεος είμαι) κι είμαι γνωστός καμμένος με άι κιου ραδικιού, ηδονιζόμενος με διανοητικά οικοδομήματα και χρυσές ανεξίτηλες λέξεις οπότε όπως καταλαβαίνει εύκολα κάποιος, ούτε κατά διάνοια δεν μπορώ να φτάσω στο δικό σου επίπεδο. Τρισμέγιστε.

      Διαγραφή
    6. "δεν υπάρχουν θεμελιώδη αξιώματα στη φύση" αυτό το έβαλα ξεχωριστά και το απαντάω ξεχωριστά διότι είναι όλα τα λεφτά! Ωστε δεν υπάρχουν θεμελιώση αξιώματα στην φύση λες ε; οκ για να δούμε τον ορισμό: "Στην λογική, αξίωμα ή αρχή είναι μια πρόταση η οποία δεν αποδεικνύεται, αλλά θεωρείται είτε προφανής, ή αποτέλεσμα κάποιας απόφασης. Έτσι, αξίωμα είναι μια λογική πρόταση, της οποίας η αλήθεια θεωρείται δεδομένη και χρησιμεύει ως αρχικό σημείο για την αναγωγή και το συμπέρασμα άλλων αληθών προτάσεων, ανάλογα με τη θεωρία που εφαρμόζεται". Συνεπώς αφού η φύση δεν έχει αξιώματα-αρχές τότε αν βουτήξεις στον ειρηνικό ανάμεσα σε καρχαρίες αυτοί δεν θα σε φάνε διότι δεν υπάρχει αξίωμα στην φύση που να λέει ότι το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Επίσης μιας και αυτή την εποχή έχουμε άνοιξη κι αξιώματα στην φύση δεν υπάρχουν τότε περιμένουμε αμέσως μετά τον χειμώνα κι αμέσως μετά πάλι άνοιξη διότι δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε αξιωματικά πως της άνοιξης έπαιτε το καλοκαίρι! Δεν πας καλά μεγάλε, έχω αρχίσει και νοιώθω ότι κάνω μάθημα στο δημοτικό... έτσι που μου 'ρχεται να σου βάλω εργασία για το σαββατοκύριακο με θέμα: αίτιο κι αιτιατό.

      Διαγραφή
    7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

      Διαγραφή
    8. κόπηκες στις εξετάσεις. Ξαναπέρνα του χρόνου πιο διαβασμένος.

      Διαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails